Texte Grec (D05)
1. Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς
καθήμενονParticipe parfait moyen, masculin/neutre singulier, nominatif/accusatif.
.
2. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ [.]· ᾽Ραββεί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;
3. ἀπεκρίθη ὁ Ἰης· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θῦ ἐν αὐτῷ.
4. δεῖ ἡμᾶς ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι.
5. ὅταν ὦ ἐν τῷ κόσμῳ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου.
6. ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσεν χαμαὶ καὶ ἐποίησεν πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρεισεν
αὐτῷPronom 3e pers. masc/neut. sg. dat.
τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
,
7. καὶ εἶπεν [.]· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ μεθερμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθεν βλέπων.
8. Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον, ὅτι προσαίτης ἦν, ἔλεγον· Oὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν;
9. ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν·
ἕτεροιPronom/Adjectif masculin pluriel, nominatif
δὲ ὅτιConjonction
ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι.
10. εἶπον3eme pers pl aor ind act.
οὖν αὐτῷ· πῶς οὖν ἠνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί;
11. ἀπεκρίθη ἐκεῖνος· [.] ἄνθρωπος [.] λεγόμενος Ἰης πηλὸν ἐποίησεν καὶ ἐπέχρισέν μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέν μοι·[.] ὕπαγε εἰς τὸν Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν οὖν καὶ
ἐνιψάμην1ère personne du singulier, indicatif aoriste moyen.
καὶ ἦλθον1ère personne du singulier, indicatif aoriste actif.
βλέπωνParticipe présent act, nom sg.
.
12. εἶπαν οὖν αὐτῷ· ποῦ ἔστιν ἐκεῖνος; λέγει
αὐτοῖςPronom pers. masc/neut. sg. datif
· οὐκ οἶδα.
13. Καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους τόν ποτε τυφλόν.
14. ἦν δὲ σάββατον
ὅτεConjonction
τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰης καὶ
ἤνυξεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.
15. πάλιν οὖν ἐπηρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω.
16. ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὐκ ἔστιν οὗτος παρὰ Θῦ ὁ ἄνθρωπος, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι δὲ ἔλεγαν· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.
17. ἔλεγον3e personne du pluriel, imparfait indicatif actif.
οὖν τῷ τυφλῷ [.]· Σὺ τί λέγεις περὶ
ἑαυτοῦ,Pronom réfléchi masculin singulier, genitif.
ὅτι ἤν
υξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι προφήτης ἐστίν
18. οὐκ ἐπίστευσαν [.] οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ [...] ἕως
οὗPronom masc/neut. sg. gen.
ἐφώνησαν τοὺς γονεῖς [.] τοῦ ἀναβλέψαντος,
19. καὶ ἐπηρώτησαν αὐτοὺς λέγοντες· Εἰ ἐστιν οὗτός ὁ υἱὸς ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη; πῶς οὖν βλέπει ἄρτι;
20. ἀπεκρίθησαν
αὐτοῖςPronom personnel, 3e personne, datif pluriel, masc/neutre.
οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπ
ον· οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη·
21. πῶς δὲ νῦν βλέπει οὐκ οἴδαμεν, ἢ τίς αὐτοῦ ἤνοιξεν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμεῖς οὐκ οἴδαμεν· αὐτὸν ἐπερωτήσατε, ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸς περὶ
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
λαλήσει.
22. ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους· ἤδη γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα ἐάν τις ὁμολογήσῃ αὐτὸν Χριστόν
εἶναιInfinitif présent, actif
, ἀποσυνάγωγος γένηται.
23. διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπαν [.]· ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν
ἐρωτᾶτε2e pers. pl. prés. ind. act.
·
24. ἐφώνησαν οὖν
ἀυτὸνPronom masculin singulier, accusatif.
ἐκ δευτέρου, ὃς ἦν τυφλός, καὶ εἶπαν αὐτῷ· δὸς δόξαν τῷ Θῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος
οὗτος ἁμαρτωλός ἐστιν.
25. ἀπεκρίθη οὖν ἐκεῖνος· εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν οὐκ οἶδα· ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς
ἤμην1ère personne du singulier, imparfait, indicatif actif
καὶ ἄρτι βλέπω.
26. εἶπον οὖν αὐτῷ· Tί ἐποίησέν σοι καὶ πῶς ἤνυξέν σου τοὺς ὀφθαλμούς;
27. ὁPronom démonstratif masculin singulier, nominatif.
δὲ εἷπεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
· εἶπον ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί
θέλετε πάλιν
ἀκοῦσαιInfinitif aoriste actif.
; μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε μαθηταὶ
αὐτοῦ γενέσθαι;
28. οἱPronom relatif masculin, nominatif pluriel.
δὲ ἐλοιδόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπ
αν· σὺ μαθητὴς
ἐκείνου εἶ, ἡμεῖς [.] τοῦ Μωϋσέως ἐσμὲν μαθηταί·
29. ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωυσεῖ λελάληκεν ὁ Θς, καὶ
ὅτιConjonction
ὁ Θςὁ Θς (Nomina sacra) : abréviation de ὁ Θέος, nom. masc. sg.
ἁμαρτωλῶνSubstantif pl, masc, gen.
οὐκNégation
ἀκούει3e pers sg pres. ind act.
τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαμεν πόθεν ἐστίν.
30. ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν [.]· Ἐν τούτῳ
οὖνAdverbe
[.] θαυμαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμεῖς οὐκ οἴδατε πόθεν ἐστίν, καὶ ἤν
υξέ μου τοὺς ὀφθαλμούς.
31. οἴδαμεν ὅτι ὁ Θς ἁμαρτωλῶν οὐκ ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ, τούτου ἀκούει.
32. ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἤνυξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου·
33. εἰ μὴ οὗτος παρὰ Θῦ ἦν, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν.
34. ἀπεκρίθησαν αὐτῷ καὶ εἶπαν· ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
35. Kαὶ ἤκουσεν
ὁArticle masc sg nom.
Ἰης ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν [.], καὶ
εὕρεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτὸν
καὶ εἶπεν· σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;
36. ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· καὶ τίς ἐστιν, κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν;
37. ἀπεκρίθη3eme personne du singulier, indicatif aoriste passif.
αὐτῷ ὁ Ἰης· καὶ ἑώρακας αὐτόν, καὶ ὁ μετὰ σοῦ
λαλῶν ἐκεῖνός ἐστιν.
38. ὁ δὲ ἔφη· πιστεύω, κύριε· καὶ προσεκύνησεν
αὐτόνPronom masculin singulier, accusatif.
.
39. καὶ εἶπεν ὁ Ἰης· ἐγὼ εἰς κρίμα ἦλθον εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται.
40. ἤκουσαν δὲ ἐκ τῶν Φαρισαίων [.] οἱ μετ’ αὐτοῦ ὄντες, καὶ εἶπαν αὐτῷ· Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν;
41. εἶπεν
οὖνAdverbe
ὁ Ἰης
αὐτοῖς· εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ [.] εἴχετε ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετε ὅτι βλέπομεν·
αἱ ἁμαρτίαιSubstantif féminin pluriel, nominatif.
ὑμῶν
μένουσιν3e personne du pluriel, présent du subjonctif, actif.
.
