Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Ἰης ὅτι ἤκουσαν οἱ φαρισαῖοι ὅτι Ἰης πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης,

καίτοιγε αὐτὸς Ἰης οὐκ ἐβάπτιζεν ἀλλ'οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,

ἀφῆκεν τὴν Ἰουδαίαν

Ἔδει δὲ αὐτὸν διέρχεσθαι διὰ τῆς Σαμαρίας.

Ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρίας λεγομένην Συχὰρ πλησίον τοῦ χωρίου

ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. ὁ οὖν Ἰης κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡς ἕκτη.

Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρίας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰης· Δός μοι πεῖν·

οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσιν.

λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρῖτις, σὺ Ἰουδαῖος ὢν πῶς παρ' ἐμοῦ πεῖν αἰτεῖς γυναικὸς Σαμαρίτιδος. [...]

ἀπεκρίθη

λέγει αὐτῷ

μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιεν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα [.];

ἀπεκρίθη Ἰης καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν·

λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή, Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ

Λέγει αὐτῇ

ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν [.]· ἄνδρα οὐκ ἔχω. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰης· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ

πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστιν σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας.

λέγει αὐτῷ ἡ γυνή, kύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ [.].

οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου προσκυνεῖν δεῖ.

λέγει αὐτῇ ὁ Ἰης· γύναι πίστευέ μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τούτῳ τῷ ὄρει οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετ

ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε· ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν, ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν.

ἀλλὰ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσιν τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν.

πνεῦμα ὁ Θς, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας [.] ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ προσκυνεῖν δεῖ.

λέγει αὐτῷ ἡ γυνή, Οἶδα ὅτι Μεσσ

λέγει αὐτῇ ὁ Ἰης· Ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι.

Καὶ ἐπὶ τούτῳ

ἀφῆκεν οὖν ἡ γυνὴ τὴν ὑδρίαν ἑαυτῆς καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις·

Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέν μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι

καὶ ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν.

Ἐν τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες, Ῥαββί, φάγε.

ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε.

ἔλεγον δὲ

λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰης, Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιήσω τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον.

οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι [.] τετράμηνός ἐστιν καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας ὅτι λευκαί εἰσιν πρὸς θερισμόν. ἤδη

ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων καὶ ὁ θερίζων ὁμοῦ, χα[ί]ρῃ.

ἐν γὰρ τούτῳ ἐστὶν ὁ λόγος ὁ ἀληθινὸς ὅτι Ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων.

ἐγὼ

Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαριτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς μαρτυρούσης ὅτι Εἶπέ μοι πάντα

ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ' αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας.

καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ,

τῇ δὲ γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν

Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν·

αὐτὸς γὰρ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησεν ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τιμὴν οὐκ ἔχει.

Ἦλθεν οὖν πάλιν εἰς τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησεν τὸ ὕδωρ οἶνον. ἦν δὲ τις βασιλισκὸς οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει ἐν Καφαρναούμ.

οὗτος ἀκούσας ὅτι Ἰης ἥκει ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἀπῆλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ ἠρώτα ἵνα καταβῇ καὶ ἰάσηται αὐτοῦ τὸν υἱόν, ἤμελλεν γὰρ ἀποθνῄσκειν.

εἶπεν οὖν ὁ Ἰης πρὸς αὐτόν· ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα ἴδητε, οὐ μὴ πιστεύσητε.

λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλισκός· κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον [.].

λέγει αὐτῷ ὁ Ἰης· Πορεύου, ὁ υἱός σου ζῇ. ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ

ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος ὑπήντησαν οἱ δοῦλοι αὐτῷ καὶ

ἐπύθετο οὖν τὴν ὥραν παρ' αὐτῶν ἐν ᾗ κομψότερον ἔσχεν·καὶ εἶπαν αὐτῷ ὅτι Ἐχθὲς ὥραν ἑβδόμην ἀφῆκεν αὐτὸν ὁ πυρετός.

ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰης

Τοῦτο πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὁ Ἰης ἐλθὼν ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν.