Texte Grec (D05)
1. Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα εἰδὼς ὁ Ἰης ὅτι
παρῆν3e pers sg, imparfait ind act.
αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸς τὸν πατέρα, ἀγαπήσας τοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ, εἰς τέλος ἠγάπησεν αὐτούς.
2. καὶ δείπνου γενομένου, τοῦ διαβόλου ἤδη βεβληκότος εἰς τὴν καρδίαν Ἰούδα Σίμωνος
ἀπὸPréposition
ΚαρυώτουSubstantif masc sg gen.
ἵνα
παραδoî3e personne du singulier, présent optatif actif.
αὐτὸν,
3. εἰδὼς ὅτι πάντα
δέδωκεν3eme pers sg parfait ind act.
αὐτῷ ὁ Πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ Θῦ ἐξῆλθεν καὶ
ὅτιConjonction
πρὸς τὸν Θν ὑπάγει,
4. ἐγείρεται ἐκ τοῦ δείπνου καὶ τίθησιν τὰ ἱμάτια
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
καὶ λαβὼν λέντιον διέζωσεν ἑαυτόν·
5. εἶτα λαβὼνParticipe aoriste actif, masculin singulier, nominatif.
ὕδωρ βάλλει εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρξατο νίπτειν τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
καὶ ἐκμάσσειν τῷ λεντίῳ ᾧ ἦν διεζωσμένος.
6. ἔρχεται οὖν πρὸς
τὸνArticle masc sg acc.
Πέτρον Σίμωνα, [.] λέγει αὐτῷ
ἐκεῖνοςPronom démonstratif masculin singulier, nominatif.
· Κε, σύ μου νίπτεις τοὺς πόδας;
7. ἀπεκρίθη Ἰης καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὃ ἐγὼ ποιῶ σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι, γνώσῃ δὲ μετὰ ταῦτα.
8. λέγει αὐτῷ Πέτρος·
ΚεNomina sacra, vocatif.
οὐ μὴ
μου νίψῃς τοὺς πόδας εἰς τὸν αἰῶνα. ἀπεκρίθη Ἰης [.]· Ἐὰν μὴ νίψω σε, οὐκ ἔχεις μέρος μετ' ἐμοῦ.
9. λέγει αὐτῷ [.] Πέτρος· Κε, μὴ μόνον τοὺς πόδας μου , ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήν.
10. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰης· Ὁ λελουμένος οὐ χρείαν ἔχει
τὴνArticle fem. sg. nom.
κεφαλήνSubstantif fem. sg. acc.
νίψασθαι
εἰ μὴConjonction
τοὺς πόδας
μόνονAdverbe
, [.] ἔστιν
γὰρ καθαρὸς ὅλος· καὶ ὑμεῖς καθαροί ἐστε, ἀλλ' οὐχὶ πάντες.
11. ᾔδει γὰρ
ἸηςNomina sacra, abréviation du nominatif Ἰησοῦς.
τὸν παραδιδόντα αὐτόν· [...]
12. Ὅτε οὖν ἔνιψεν τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια [..],
ἀναπεσὼνParticipe aoriste actif, masculin singulier, nominatif.
πάλιν, εἶπεν αὐτοῖς· γινώσκετ
αι τί πεποίηκα ὑμῖν;
13. ὑμεῖς φωνεῖτέ με· ὁ διδάσκαλος, καί ὁ Κς, καὶ καλῶς λέγετε· εἰμὶ γάρ.
14. εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψα τοὺς πόδας ὑμῶν, ὁ Κς καὶ ὁ Διδάσκαλος,
πόσῳ2e personne du singulier, impératif aoriste moyen.
μᾶλλονAdverbe
καὶ ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν τοὺς πόδας.
15. ὑπόδειγμα γὰρ έδωκα ὑμῖν, ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε.
16. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἔστιν δοῦλος μείζων τοῦ Κυ αὐτοῦ, οὐδὲ ἀπόστολος μείζων τοῦ πέμψαντος αὐτόν.
17. εἰ ταῦτα οἴδατε, μακάριοί ἐστε ἐὰν ποιῆτε αὐτά.
18. οὐ περὶ πάντων ὑμῶν λέγω· ἐγὼ οἶδα
οὓςPronom pers masc plur acc.
ἐξελεξάμην· ἀλλ' ἵνα πληρωθῇ,
ἡ γραφὴ· ὁ τρώγων
μετ'Préposition
ἐμοῦPronom 1ère personne du singulier, masculin/féminin, génitif.
τὸν ἄρτον ἐπῆρεν ἐπ' ἐμὲ τὴν πτέρναν αὐτοῦ.
19. ἀπ' ἄρτι λέγω ὑμῖν πρὸ τοῦ γενέσθαι, ἵνα ὅταν γένηται πιστεύσηται ὅτι εγώ εἰμι.
20. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ λαμβάνων ἐάν τινα πέμψω, ἐμὲ λαμβάνει, καὶ ὁ λαμβάνων ἐμὲ λαμβάνει τὸν πέμψαντά με.
21. Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἰης ἐταράχθη τῷ πνεύματι, καὶ ἐμαρτύρησεν καὶ εἶπεν· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με.
22. ἔβλεπον οὖν εἰς ἀλλήλους οἱ μαθηταὶ,
ἀποροῦντεςParticipe présent actif, masculin pluriel, nominatif.
περὶ τίνος λέγει.
23. ἦν δὲ ἀνακείμενος εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ Ἰηῦ, ὃν καὶ ἠγάπα ὁ Ἰης·
24. νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρους πυθέσθαι· Τίς ἂν εἴη
οὖτοςPronom démonstratif masculin singulier, nominatif.
περὶ οὗ λέγει;
25. ἐπιπεσὼνParticipe aoriste actif, masculin singulier, nominatif.
οὖν ἐκεῖνος ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰηῦ λέγει αὐτῷ· Κε, τίς ἐστιν;
26. ἀποκρείνεται
αὐτῷPronom 3e pers. masc/neut. sg. dat.
ὁ Ἰης
καὶ λέγει3e pers sg pres. ind act.
· Ἐκεῖνός ἐστιν ᾧ
ἂν ἐγὼ
ἐνβάψαςParticipe aoriste actif, masculin singulier, nominatif.
τὸ ψωμίον ἐπιδώσω.
καὶ βάψας τὸ ψωμίον [..] δίδωσιν Ἰούδᾳ Σίμωνος
ἀπὸPréposition
ΚαρυώτουSubstantif masc sg gen.
.
27. καὶ [...]εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον [.] σατανᾶς. καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰης· Ὃ ποιεῖς, ποίησ[ον] τάχειον.
28. τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνω τῶν ἀνακειμένων πρὸς τί εἶπεν αὐτῷ·
29. τινὲς γὰρ ἐδόκουν,
ὅτιConjonction
τὸ γλωσσόκομον εἶχεν
ὁArticle masc sg nom.
Ἰούδας, ὅτι λέγει αὐτῷ ὁ Ἰης· ἀγόρασον ὧν χρείαν ἔχομεν εἰς τὴν ἑορτήν, ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι
δοῖ3e pers sg aor subj act.
.
30. λαβὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐκεῖνος ἐξῆλθεν εὐθύς· ἦν δὲ νύξ.
31. Ὅτε οὖν ἐξῆλθεν, λέγει
ὁArticle masc sg nom.
Ἰης· Νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὁ Θς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ.
32. [...] καὶ ὁ Θς δοξάσει αὐτὸν ἐν
ἑαυτῷPronom réfléchi masculin ou neutre singulier, datif.
, καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν.
33. τεκνία, ἔτι με[ι]κρὸν μεθ' ὑμῶν εἰμι· ζητήσετέ με, καὶ καθὼς εἶπον τοῖς Ἰουδαίοις [.] ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑμῖν λέγω ἄρτι.
34. ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς
κάγὼPronom 1ère pers. masc. sg. nom.
ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
35. ἐν τούτῳ γὰρ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.
36. λέγει αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κε, ποῦ ὑπάγεις;
λέγει3e pers sg pres. ind act.
αὐτῷ ὁ Ἰης· Ὅπου
ἐγὼPronom 1ère pers. masc. sg. nom.
ὑπάγω, οὐ δύνασαί μοι
συνἀκολουθῆσαι
ἄρτιAdverbe
, ὕστερον δὲ
μοιPronom 1ère personne du singulier, masculin/féminin, datif.
ἀκολουθήσεις.
37. λέγει αὐτῷ [.]· Κε, διατί οὐ δύναμαί σοι
νῦνAdverbe
ἀκολουθῆσαι; ἄρτι τὴν ψυχήν μου ὑπὲρ σοῦ θήσω.
38. ἀπεκρίθη [..] Ἰης καὶ
εἶπεν3e pers sg aor ind act.
αὐτῷPronom 3e pers. masc/neut. sg. dat.
· Τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμοῦ θήσεις ; ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι,
ὅτιConjonction
οὐ μὴ ἀλέκτωρ
φωνήσει3e pers sg, fut ind act.
ἕως οὗ ἀρνήσῃ με τρίς.
