Texte Grec (D05)
1. Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε.
2. ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ θεῷ.
3. καὶ ταῦτα ποιήσουσιν
ὑμῖνPronom 2e pers. pl. masc. dat.
ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τὸν Πρα οὐδὲ ἐμέ.
4. [.] ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα [.] μνημονεύ(ση)τε [.] ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν.Ταῦτα δὲ ἐξ ἀρχῆς ὑμῖν οὐκ εἶπον, ὅτι μεθ᾿ ὑμῶν ἤμην.
5. Νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντα με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με· ποῦ ὑπάγεις;
6. ἀλλ᾿ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν.
7. ἀλλ᾿ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν, συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς.
8. καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως·
9. περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ·
10. περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτε με·
11. περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται.
12. Ἔτι πολλὰ ἔχω λέγειν ὑμῖν, ἀλλ᾿ οὐ δύνασθε
αὐτὰPronom réfléchi, masculin ou neutre pluriel, datif.
βαστάζειν ἄρτι·
13. ὅταν [.] ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνα τῆς ἀληθείας,
ἐκεῖνοςPronom pers. masc. sg. nom.
ὑμᾶς ὁδηγήσει ἐν τῇ ἀληθείᾳ πάσῃ· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἀλλ
ὰ ὅσα ἀκούσει λαλήσει καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
14. ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήμψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
15. πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστιν· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λαμβάνει καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
16. Μικρὸν καὶ οὐκέτι θεωρεῖτε με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθε με.
17. εἶπoν οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους· τί ἐστιν τοῦτο ὃ λέγει ἡμῖν· μικρὸν καὶ
οὐκέτιAdverbe
ὄψεσθε2eme personne du pluriel du présent de l'indicatif moyen.
με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθε με; καί ὅτι
ἐγὼPronom 1ère pers. masc. sg. nom.
ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα;
18. […] τί ἐστιν τοῦτο [.] τὸ μικρόν; οὐκ οἴδαμεν
ὁPronom démonstratif masculin singulier, nominatif.
λέγει3e pers sg pres. ind act.
.
19. Ἔγνω ὁ Ἰης ὅτι ἤθελον αὐτὸν
ἐπερωτῆσαιInfinitif aoriste actif.
περὶPréposition
τούτουPronom masc/neut. sg. gen.
, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ᾿ ἀλλήλων ὅτι εἶπον· μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτε με, καὶ πάλιν μ
εικρὸν καὶ ὄψεσθε με.
20. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς λυπηθήσεσθε, ἀλλὰ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.
21. ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ
ἡμέραSubstantif fem. sg. nom.
αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς
λύπηςSubstantif fem. sg. gen.
διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.
22. καὶ ὑμεῖς οὖν νῦν μὲν λύπην
ἔξετε2eme personne du pluriel du présent de l'indicatif moyen.
· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς, καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ὑμῶν.
23. Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τι αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματι μου δώσει ὑμῖν.
24. ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματι μου· αἰτεῖτε καὶ λήμψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη.
25. Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν· ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι
ἐνAdverbe
παροιμίαις λαλήσω ὑμ
εῖν, ἀλλὰ ἐν παρρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ἀπαγγελῶ ὑμῖν.
26. ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματι μου αἰτήσεσθε, καὶ οὐ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα μουPronom 1ère personne du singulier, masculin/féminin, génitif.
περὶ ὑμῶν·
27. αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ
πατρὸςSubstantif masc sg gen.
ἐξῆλθον,
28. […] καὶ
ἦλθον1ère personne du singulier, indicatif aoriste actif.
εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα.
29. Λέγουσιν
αὐτῷPronom 3e pers. masc/neut. sg. dat.
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ἴδε νῦν ἐν παρρησίᾳ λαλεῖς καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις.
30. νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ· ἐν τούτῳ πιστεύομεν ὅτι
παρὰPréposition
Θῦ ἐξῆλθες.
31. ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἄρτι πιστεύετε;
32. ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ ἐλήλυθεν ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια καὶ ἐμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ᾿ ἐμοῦ ἐστιν.
33. ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλεῖψειν
ἔξετε2eme pers pl. fut ind act.
· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.