Les Quatre Évangiles et les Actes des Apôtres

Marc, chapitres :



Texte Grec (D05)

1.

Καὶ συνάγονται πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καί τινες τῶν γραμματέων ἐλθόντες ἀπὸ Ἱεροσολύμων·

2.

καὶ

εἰδότεςParticipe parfait, pluriel, nominatif, actif.
τινὰς τῶν μαθητῶν αὐτοῦ [.] κοιναῖς χερσί, τοῦτ' ἔστιν ἀνίπτοις,
ἐσθίονταςParticipe présent actif, masculin pluriel, accusatif
ἄρτους
κατέγνωσαν3eme pers pl aor ind act.
·

3.

οἱ γὰρ Φαρισαῖοι καὶ πάντες οἱ Ἰουδαῖοι, ἐὰν μὴ

πυκμῇAdverbe
νίψωνται τὰς χεῖρας, οὐκ ἐσθίουσιν
ἄρτονSubstantif masc sg, acc.
, κρατοῦντες τὴν παραδόσιαν τῶν πρεσβυτέρων·

4.

καὶ ἀπ' ἀγορᾶς,

ὅτανConjonction
ἔλθωσιν3e pers. plur. aor. subj. act.
ἐὰν μὴ βαπτίσωνται, οὐκ ἐσθίουσιν· καὶ ἄλλα πολλά ἐστιν ἃ παρέλαβον
αὐτοῖςPronom personnel, 3e personne, datif pluriel, masc/neutre.
τηρεῖνInfinitif  présent, actif
, βαπτισμοὺς ποτηρίων καὶ ξεστῶν καὶ χαλκίων καὶ κλινῶν.

5.

καὶ ἐπερωτῶσιν αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραμματεῖς

λέγοντεςParticipe présent actif, masculin pluriel, nominatif.
· Διατί οἱ μαθηταί σου οὐ περιπατοῦσιν κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν πρεσβυτέρων, ἀλλὰ κοιναῖς
ταῖςArticle féminin pluriel, datif
χερσὶν ἐσθίουσιν τὸν ἄρτον;

6.

ὁ δὲ

ἀποκρίθειςParticipe aor pass, nom sg.
εἶπεν αὐτοῖς
ὅτιConjonction
καλῶς ἐπροφήτευσεν Ἡσαΐας περὶ ὑμῶν [.] ὑποκριτῶν, καὶ εἶπεν· ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν με
ἀγαπᾷ3e pers sg pres. ind act.
, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω
ἀφέστηκεν3eme pers sg parfait ind act.
ἀφ' ἐμοῦ·

7.

μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.

8.

βαπτισμοὺςSubstantif pluriel masculin nominatif/accusatif.
ξεστῶνSubstantif pl, masc, gen.
καὶ
ποτηρίωνSubstantif pl. neut. gen.
, καὶ
ἄλλαAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
παρόμοιαAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
ἂPronom pl. neut. nom/acc
ποιεῖται3eme pers. sg. prés. ind. moy/passif.
τοιαῦταAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
πολλὰAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
. ἀφέντες τὴν ἐντολὴν τοῦ Θῦ κρατεῖτε τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων,

9.

καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Καλῶς ἀτεθεῖτε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θῦ ἵνα τὴν παράδοσιν ὑμῶν στήσητε.

10.

Μωϋσῆς γὰρ εἶπεν· τείμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα [.]· καί ὁ κακολογῶν πατέρα ἢ μητέρα θανάτῳ τελευτείτω·

11.

ὑμεῖς δὲ λέγεται· ἐὰν εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ

αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
ἢ τῇ μητρί, κορβᾶν, ὅ ἐστιν Δῶρον, ὃ ἄν [.] μου ὠφεληθῇς,

12.

οὐκ ἐναφίεται αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί ,

13.

ἀκυροῦντες τὸν λόγον τοῦ Θῦ τῇ παραδόσει ὑμῶν

τῇArticle fem. sg. dat.
μωρᾷSubstantif féminin singulier, datif.
ᾗ παρεδώκατε· καὶ παρόμοια
τὰArticle pluriel neutre, nom/acc.
αὐτὰAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
 πολλὰ ποιεῖτε.

14.

Καὶ προσκαλεσάμενος πάλιν τὸν ὄχλον ἔλεγεν αὐτοῖς·

Ἀκούσατέ3e personne du singulier, indicatif  futur passif.
μου πάντες καὶ συνί[ε]τε.

15.

οὐδ' ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀνθρώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν ὃ δύναται αὐτόν κοινῶσαι, ἀλλὰ τὰ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενά

ἐκεῖνάAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον.

16.

εἴConjonction
τιςPronom masculin/féminin singulier, nominatif.
ἔχει3e pers sg pres. ind act.
ὦταSubstantif neutre pluriel, nom/acc.
ἀκούεινInfinitif  présent, actif
ἀκουέτω3e pers. du singulier, impératif présent actif.
.

17.

Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς

τῆνArticle fem. sg. nom.
οἰκίανSubstantif fem. sg. acc.
ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὴν παραβολὴν.

18.

καὶ λέγει αὐτοῖς· Οὕτως καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ ἔξωθεν εἰσπορευόμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύναται αὐτὸν κοινῶσαι;

19.

οὐ γὰρ

εἰσέρχεται3e pers sg pres. ind act.
εἰς τὴν καρδίαν
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
, ἀλλ' εἰς τὴν κοιλίαν, καὶ εἰς τὸν
ὀχετὸνSubstantif masc sg, acc.
,
ἐξέρχεται3e pers sg pres. ind act.
,
καθαρίζει3e pers sg pres. ind act.
πάντα τὰ βρώματα.

20.

ἔλεγον3e personne du pluriel, imparfait indicatif actif.
δὲ ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον,
ἐκεῖναAdjectif pluriel neutre, nominatif/accusatif
κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.

21.

ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ [.] κακοὶ ἐκπορεύονται,

πορνεῖαSubstantif fem. sg. nom.
,
κλέμματαSubstantif neutre pluriel, nom/acc.
, μοιχεῖαι, [.]
φόνοςSubstantif, masculin singulier, nominatif.
,

22.

πλεονεξία, δόλος, πονηρία, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημίαι, ὑπερηφανίαι, ἀφροσύνη·

23.

πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.

24.

Καὶ ἀναστὰς ἐκεῖθεν ἀπῆλθεν εἰς τὰ ὅρια Τύρου. καὶ εἰσελθὼν εἰς

τὴνArticle fem. sg. nom.
οἰκίαν οὐδένα ἤθελεν γνῶναι, καὶ οὐκ ἠδυνήθη λαθεῖν.

25.

γυνὴ δὲ εὐθέως

ὡςConjonction ou adverbe
ἀκούσασα περὶ αὐτοῦ, ἧς εἶχεν τὸ θυγάτριον [.] πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσα καὶ προσέπεσεν πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ·

26.

ἡ δὲ γυνὴ ἦν Ἑλληνίς,

ΦοίνισσαAdjectif féminin singulier, nominatif.
τῷ γένει· καὶ ἠρώτα αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλῃ
ἀπὸPréposition
τῆς θυγατρὸς αὐτῆς.

27.

καὶ

λέγει3e pers sg pres. ind act.
αὐτῇ· Ἄφες πρῶτον χορτασθῆναι τὰ τέκνα· οὐ γάρ ἐστιν καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις.

 

28.

ἡ δὲ ἀπεκρίθη [.] αὐτῷ

λέγουσαParticipe présent actif, féminin singulier, nominatif
· [.] Κύριε·
ἀλλὰAdverbe
καὶ τὰ κυνάρια ὑποκάτω τῆς τραπέζης ἐσθίουσιν ἀπὸ τῶν ψιχ[ί]ων τῶν πεδ[ί]ων.

29.

καὶ εἶπεν αὐτῇ· ὕπαγε, Διὰ τοῦτον [.] λόγον ἐξελήλυθεν τὸ δαιμόνιον ἐκ τῆς θυγατρός σου.

30.

καὶ ἀπελθοῦσα εἰς [.] οἶκον [.] εὗρεν

τὴνArticle fem. sg. nom.
θυγατέρανSubstantif fem. sg. acc.
βεβλημένηνParticipe parfait, accusatif singulier, moyen/passif.
ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθός.

31.

Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου ἦλθεν διὰ Σιδῶνος εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων

τῆςArticle fem. sg. gen.
Δεκαπόλεως.

32.

καὶ φέρουσιν αὐτῷ κωφὸν καὶ μογιλάλον καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα ἐπιθῇ αὐτῷ τὴν χεῖραν.

33.

καὶ ἀπολαβόμενος αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ' ἰδίαν, πτύσας, ἔβαλεν τοὺς δακτύλους αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ, καὶ ἥψατο τῆς γλώσσης αὐτοῦ,

34.

καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν ἀνεστέναξεν καὶ λέγει αὐτῷ· Ἐφφεθά, ὅ ἐστιν διανυχθητι.

35.

καὶ ἠνύγησαν αἱ ἀκοαί αὐτοῦ καὶ ἐλύθη ὁ δεσμὸς τῆς γλώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει ὀρθῶς.

36.

καὶ διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ

μηδὲνAdjectif neutre singulier, nominatif/accusatif.
εἴπωσιν3e pers. plur. aor. subj. act.
· οἵ δὲ [..] αὐτοὶ μᾶλλον
περισσοτέρωςAdverbe
ἐκήρυσσον.

37.

καὶ ὑπερεκπερισσῶς ἐξεπλήσσοντο λέγοντες· Καλῶς πάντα πεποίηκεν· καὶ τοὺς κωφοὺς ποιεῖ ἀκούειν καὶ τοὺς ἀλάλους λαλεῖν.