Texte Grec (D05)
1. καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων
μετ᾽Préposition
ἐμουPronom 1ère personne du singulier, masculin/féminin, génitif.
οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βασιλείαν τοῦ Θῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.
2. Καὶ μετὰ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰης τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην, καὶ
ἀνάγει3e pers sg pres. ind act.
αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ’ ἰδίαν μόνους, καὶ
τά τε μορφώθη3eme personne du singulier, indicatif aoriste passif.
ἔμπροσθεν αὐτῶν.
3. καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ
ἐγενένοντο3eme pers pl aor ind act.
στίλβοντα λευκὰ λίαν
ὡςConjonction ou adverbe
χιὼνSubstantif féminin pluriel, nominatif.
,
ὡςConjonction ou adverbe
οὐAdverbe
δύναται
τιςPronom masculin/féminin singulier, nominatif.
λευκᾶναι ἐπὶ τῆς γῆς.
4. καὶ ὤφθη αὐτοῖς Ἡλείας σὺν Μωϋσεῖ, καὶ
συνελάλουν3e personne du pluriel, imparfait indicatif actif.
τῷ Ἰηῦ.
5. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος
εἶπεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
τῷ Ἰηῦ· ῥαββεί, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· θέλεις ποιήσω σκηνάς τρεῖς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν, καὶ Ἡλ
είᾳ μίαν;
6. οὐ γὰρ ᾔδει τί
λαλήσει3e pers sg, fut ind act.
· ἔκφοβοι γὰρ ἐγένοντο.
7. καὶ ἐγένετο νεφέλη ἐπισκιάζουσα αὐτοῖς, καὶ
ἦλθεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης
λέγουσαParticipe présent passif, féminin singulier, nominatif.
, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἀκούετε αὐτοῦ.
8. καὶ
εὐθέωςAdverbe
περιβλεψάμενοι οὐκέτι οὐδένα εἶδον
ει μὴConjonction
τὸν Ἰην μόνον μεθ’ἑαυτῶν.
9. Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ἃ
εἴδοσαν3eme pers pl aor ind act.
διηγήσωνται, εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.
10. καὶ τὸν λόγον ἐκράτησαν πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντες τί ἐστιν
ὅτανConjonction
ἐκ νεκρῶν
ἀναστῇ3e pers sg aor subj act.
.
11. καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες ὅτι οἱ γραμματεῖς λέγουσιν [.]· Ἡλείαν δεῖ πρῶτον ἐλθεῖν ;
12. ὁ δὲ
ἀποκριθεὶςParticipe aor pass, nom sg.
εἶπεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτοῖς·
ΕἰConjonction
Ἡλείας ἐλθὼν πρῶτος
ἀποκαταστάνει3e pers sg pres. ind act.
πάντα, καὶ πῶς γέγραπται ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἵνα πολλὰ πάθῃ καὶ ἐξουθενωθῇ;
13. ἀλλὰ λέγω ὑμῖν ὅτι καὶ Ἡλείας ἐλήλυθεν, καὶ ἐποίησαν αὐτῷ ὅσα ἤθελον, καθὼς γέγραπται ἐπ’ αὐτόν.
14. Καὶ
ἐλθὼνParticipe aoriste actif, masculin singulier, nominatif.
πρὸς
τοὺςArticle masculin pluriel, accusatif.
μαθητὰς
εἶδεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
ὄχλον πολὺν
πρὸςPréposition
αὐτοὺς καὶ τοὺς γραμματεῖς συζητοῦντας [.]
αὐτoîςPronom personnel, 3e personne, datif pluriel, masc/neutre.
.
15. καὶ εὐθεὼς πᾶς [.] ὄχλος εἰδόντες
τὸνArticle masc sg acc.
ΙηνNomina sacra, abréviation de τὸν Ἰησοῦν.
ἐθάμβησαν3e pers. pl. aor. ind. act.
, καὶ
προσχαίροντεςParticipe présent actif, masculin pluriel, nominatif.
ἠσπάζοντο αὐτόν.
16. καὶ ἐπηρώτησεν αὐτούς· τί συνζητεῖτε
ἐνPréposition
ὑμῖνPronom 2e pers. pl. masc. dat.
;
17. καὶ ἀπεκρίθη αὐτῷ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον.
18. καὶ ὅπου ἃν αὐτὸν καταλάβῃ ῥάσσει [.] καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας καὶ ξηραίνεται· καὶ
εἶπον1ère personne du singulier, indicatif aoriste actif.
τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσιν, καὶ οὐκ ἴσχυσαν
ἐκβαλεῖνInfinitif aoriste actif.
αὐτόPronom nominatif/accusatif neutre, 3e personne du singulier.
.
19. καὶ [.] ἀποκριθεὶς αὐτοῖς λέγει· ὦ γενεὰ
ἄπιστεAdjectif masculin/féminin singulier, vocatif.
, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι ; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με.
20. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν [..] καὶ ἰδὼν αὐτὸν, τὸ πνεῦμα [.]
ετάραξεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων.
21. καὶ ἐπηρώτησεν τὸν πατέρα αὐτοῦ· πόσος χρόνος ἐστὶν
ὡςConjonction
τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπεν· ἐκ
παιδόςSubstantif masc sg gen.
·
22. καὶ πολλάκις αὐτὸν [.] εἰς πῦρ [.] καὶ εἰς ὕδατα βάλλει, ἵνα αὐτόν ἀπολέσῃ · ἀλλὰ εἴ τι δύνῃ, βοήθησον ἡμῖν
ΚεNomina sacra, vocatif.
σπλαγχνισθεὶς ἐφ’ ἡμᾶς.
23. ὁ δὲ Ἰης εἶπεν αὐτῷ, [.] εἰ δύνῃ
πιστεῦσαι2eme personne du singulier, Impératif aoriste moyen.
; πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.
24. καὶ
εὐθεὼςAdverbe
κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου
μετὰPréposition
δακρύωνSubstantif pl. neut. gen.
λέγει3e pers sg pres. ind act.
· πιστεύω· βοήθει τῇ ἀπιστίᾳ
μου.
25. καὶ
ὅτεConjonction
εἶδεν3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
[.] Ἰης ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησεν τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ
εἰπὼνParticipe aoriste actif, masculin singulier, nominatif.
αὐτῷ· Τὸ ἄλαλον καὶ κωφὸν πνεῦμα, ἐγὼ
σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦκαὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν.
26. καὶ κράξας καὶ πολλὰ σπαράξας ἐξῆλθεν
ἀπ᾽Préposition
αὐτοῦPronom possessif masc. sg. gen.
· καὶ ἐγένετο ὡς νεκρός, ὥστε [.] πολλοὺς
λέγονταςParticipe présent actif, masculin pluriel, accusatif
ὅτι ἀπέθανεν.
27. ὁ δὲ Ἰης κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη.
28. καὶ εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ κατ’ ἰδίαν [.]ἠρώτων αὐτόν·
ΔιατίConjonction
ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
29. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενAdjectif masculin / neutre, singulier, datif
δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳSubstantif féminin singulier, datif.
.
30. Κἀκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνοῖ·
31. ἐδίδασκεν γὰρ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι [.] υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας
ἀνθρώπουSubstantif masc sg gen.
, καὶ ἀποκτε
ινοῦσιν αὐτόν, καὶ [.] μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστήσεται.
32. οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆμα, καὶ ἐφοβοῦντο αὐτὸν ἐπερωτῆσαι..
33. Καὶ ἤλθοσαν εἰς Καφαρναούμ. καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενος ἐπηρώτα αὐτούς· τί ἐν τῇ ὁδῷ διελογίζεσθε;
34. οἱ δὲ ἐσιώπων· πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχθησαν [..] τίς μείζων
γένηται3eme pers sg. subj. aor moy.
αὐτῶνPronom possessif masculin, féminin, neutre pluriel, génitif.
.
35.
τότεAdverbe
καθίσας ἐφώνησεν τοὺς δώδεκα [...]
36. καὶ λαβὼν
τὸArticle neut. sg. nom/acc.
παιδίον ἔστησεν αὐτὸ
ν ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ
ἀνακλισάμενοςParticipe aoriste moyen, nominatif, masculin, singulier.
αὐτὸ εἶπεν αὐτοῖς·
37. ὃς ἂν [.] τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται
ἐνPréposition
τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἂν ἐμὲ
δέξηται3eme pers sg. subj. aor moy.
, οὐκ ἐμὲ δέχεται ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.
38. Ἀπεκρίθη3e personne du singulier, indicatif aoriste actif.
αὐτῷ [.] Ἰωάννης καὶ εἶπεν · Διδάσκαλε, εἴδ
αμέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια,
ὃςPronom relatif masculin singulier, nominatif.
οὐκ ἀκολουθεῖ3e pers sg pres. ind act.
μεθ᾽Préposition
ἡμῶνPronom possessif, Ière personne, masculin pluriel, génitif.
,
καὶ ἐκωλύομεν αὐτόν.
39. ὁ δὲ
ἀποκριθεὶςParticipe aor pass, nom sg.
εἶπεν· μὴ κωλύετε [.], οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με·
40. ὃς γὰρ οὐκ ἔστιν καθ’
ὑμῶνPronom personnel, 2e du pluriel, masculin, génitif.
, ὑπὲρ
ὑμῶνPronom personnel, 2e du pluriel, masculin, génitif.
ἐστιν.
41. Ὃς γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν τῷArticle masc/neut. sg. dat.
ὀνόματι
μουPronom 1ère personne du singulier, masculin/féminin, génitif.
ὅτι Χριστοῦ ἐστε, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ
ἀπολέσει3e pers sg, fut ind act.
τὸν μισθὸν αὐτοῦ.
42. Καὶ ὃς ἂν
σκανδαλίζῃ3e pers sg pres subj act.
ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν
πίστινSubstantif fem. sg. acc.
ἐχόντωνParticipe présent actif, génitif pluriel, masculin/neutre.
, καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον εἰ
περιέκειτο3e pers. sg imparf. ind. moy/passif.
μύλος ὀνικὸς
ἐπὶPréposition
τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν θάλασσαν
έβλήτη3eme personne du singulier, indicatif aoriste passif.
.
43. καὶ ἐὰν σκανδαλίζῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλόν ἐστίν σοι κυλλὸν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν, ἢ [.] δύο χεῖρας ἔχοντα
βληθῆναιInfinitif aoriste passif
εἰς τὴν γέενναν,
ὅπουAdverbe
ἐστὶν3e pers sg pres. ind act.
τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον,
44. ὅπουAdverbe
ὁArticle masc sg nom.
σκώληξSubstantif, masculin singulier, nominatif.
αὐτῶνPronom possessif masculin, féminin, neutre pluriel, génitif.
οὐNégation
τελευτᾷ3e pers sg pres. ind act.
καὶ τὸArticle neut. sg. nom/acc.
πῦρSubstantif neut. sg. nom/acc.
οὐNégation
σβέννυται3eme pers. sg. prés. ind. moy/passif.
.
45. κἄν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃ σε, ἀπόκοψον αὐτόν· καλόν σοιPronom 2e pers. sg. dat.
ἐστίν χωλὸν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν αἰώνιονAdjectif fem. sg. acc.
ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν,
46. εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον,ὅπουAdverbe
ὁArticle masc sg nom.
σκώληξSubstantif, masculin singulier, nominatif.
αὐτῶνPronom possessif masculin, féminin, neutre pluriel, génitif.
οὐNégation
τελευτᾷ3e pers sg pres. ind act.
καὶ τὸArticle neut. sg. nom/acc.
πῦρSubstantif neut. sg. nom/acc.
οὐNégation
σβέννυται3eme pers. sg. prés. ind. moy/passif.
.
47. καὶ [.] ὁ ὀφθαλμός σου
σκανδαλίζει3e pers sg pres. ind act.
σε, ἔκβαλε αὐτόν· καλόν
σοίPronom 2e pers. sg. dat.
ἐστιν μονόφθαλμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θῦ, ἢ δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα
ἀπελθεῖνInfinitif aoriste actif.
εἰς τὴν γέενναν,
48. ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται·
49. πᾶσα γὰρ
θυσίαSubstantif fem. sg. nom.
ἀλὶSubstantif masc. sg. dat.
ἁλισθήσεται.
50. καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον
γενήσεται3e pers sg fut ind moy.
, ἐν τίνι αὐτὸ
ἀρτύσεται2eme pers pl. fut ind act.
; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλα, καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.
